کلاس ها و اشیاء

کلاس ها در برنامه نویسی شیئ گرا مهم هستند زیرا اجازه می دهند آیتم های مرتبط را گروه بندی کنید همچنین محدوده دید و دسترسی به آنها توسط سایر زیربرنامه ها را کنترل کنید. همچنین کلاس ها می توانند کد تعریف شده در سایر کلاس ها را به ارث ببرند و دوباره استفاده کنند.     

کلاس ها بازنمائی هائی نمادین از اشیاء هستند. کلاس ها توصیف کننده صفت ها، فیلد ها ، متد ها و رویداد هایی هستند که اشیاء را شکل می دهند، مانند نقشه که ساختمان را توصیف می کند و شکل می دهد. همان گونه که یک نقشه می تواند برای ساخت چندین ساختمان به کار رود، یک کلاس را می توان برای ساختن اشیاء به تعداد لازم، به کار برد. و همان طور که نقشه مشخص می کند کدام بخش های ساختمان در دسترس افراد استفاده کننده از ساختمان است، کلاس ها نیز می توانند دسترسی کاربران به آیتم های درون شیئ را از طریق کپسوله کردن کنترل کنند.

کلمات کلاس و شیئ گاهی به جای هم به کار می روند. اما در واقع کلاس ها ساختمان اشیاء را توصیف می کنند و اشیاء نمونه های قابل استفاده از کلاس ها هستند. هر نمونه یک کپی منحصر به فرد از کلاس خودش است. به دلیل آن که شیئ یک نمونه از کلاس است، عمل ساختن یک شیئ نمونه سازی نامیده می شود.

کلاس نقشه است و شیئ، ساختمان ساخته شده از روی آن نقشه.معمولا تغییر داده دادن در یک شیئ ،تغییری در داده های شیئ دیگر ایجاد نمی کند. (به استثناء اعضای تعریف شده به صورت اشتراکی Shared member  که مستقل از نمونه های یک کلاس وجود دارند.)